Heerlijk, Helder, Haslital

In het Zwitserse Haslital draait het om drie dingen: water, water en water. Talrijke stuwmeren van Kraftwerke Oberhasli reflecteren hemel en aarde. Watervallen storten zich vol verlangen in het dal. Daar is het leven goed.

Sherlock Holmes stierf ooit in Meiringen. In de Reichenbachfall om precies te zijn. Misschien niet de beste plek om uit te glijden, maar toch als het toch moet, dan is een val van 250 meter het Halsital in tenminste nog een hele pittoreske. Een andere verzachtende omstandigheid was dat het slechts de dood van een fictief personage betrof, maar in Meiringen denkt men daar anders over. Alsof de wereldberoemde meesterdetective een Grote Zwitser van vlees en bloed was, heeft men er een standbeeld opricht en een museum gevestigd met een replica van 221b Baker Street. In de waterval zelf markeert een ster de plek waar het noodlot toesloeg. Het is een bedevaartsoord geworden voor Sherlock Holmesverenigingen van Japan tot Argentinië.

 
Waar zou iemand als Sherlock Holmes logeren? Het meest voor de hand liggend is het Parkhotel du Sauvage. Het stamt uit 1880 en ademt de Jugendstil van Holmes’ tijd. Het is de Grande Dame van Meiringen, met als belangrijkste verdiensten dat het als enige gebouw de twee grote branden heeft doorstaan die de rest van het dorp in puin legden, en, van niet te onderschatten belang voor het culinair werelderfgoed: dat men er het schuimgebak zou hebben uitgevonden. Een recente renovatie heeft alle kamers van modern gemak en design voorzien, maar de rest van het hotel heeft wat geruststellend stoffigs gehouden. ’s Avonds hangt er in de brede verlaten gangen een spookachtige grandeur die zich goed leent voor de ‘Mord im Hotel’-avonden die er worden georganiseerd. Daarbij mogen gasten een Holmesiaans moordmysterie oplossen.

Van een heel andere orde zijn de miljoenen jaren oude kristalschatten en de verrassende kunstzinnige waarde van de Kraftwerke Oberhasli. In het Haslital leveren de waterkrachtcentrales niet alleen 12% van Zwitserlands energie, maar ook een heel scala aan toeristische bezienswaardigheden. En het zijn niet alleen de reusachtige stuwdammen die in het oog springen. Misschien wel het spectaculairst is de Gelmerbahn, een kabelspoor dat zelfs de meest uitzinnige kermisattractie het nakijken geeft. Ten behoeve van de bouw van de Gelmerstuwdam is in de 20er jaren van vorige eeuw een duizelingwekkend spoor aangelegd, kaarsrecht tegen een bergwand met een helling van 106 procent op, die overigens weer alleen toegankelijk is via een al even hoogtevreeswekkende hangbrug bij Handeck. Sinds 2001 is de Gelmerbahn opengesteld voor onverschrokken passagiers die er binnen 12 minuten mee naar de Gelmersee worden gebracht, waar een aantal wandelroutes begint, onder andere naar de nóg engere, maar fabelachtig mooie Triftbrücke – een hangbrug naar Nepalees voorbeeld.

 
Aan het andere uiteinde van het ingewikkelde stelsel van met elkaar in verbinding staande stuwmeren is Räterichsboden, waar de kunstenaar Pierre Mettraux de dam heeft voorzien van een reusachtige schildering: Mélisande. Het betreft een door geldnood gefnuikte poging om in het Guinness Book of Records te komen, dus het had nog groter gekund, maar de uiteindelijke afmetingen zijn alleen in de grootsheid van de Grimselpas klein te noemen. Onder de pas is ten behoeve van de waterwerken een uitgebreid netwerk van tunnels gebouwd dat onder leiding kan worden bezocht. De rondleiding omvat een heleboel waterkrachtwetenswaardigheden en magistrale machinekamers waarin de tijd ergens in de jaren zeventig stil is blijven staan. Het hoogtepunt van de erlebnis is de kristalgrot, een natuurlijke schatkamer van ettelijke miljoenen jaren oud waar de tunnelgravers op anderhalve kilometer in het Grimselmassief stuitten. De grot gaat verborgen achter een onooglijk rolluik, hetgeen het spektakel alleen maar verrassender maakt – piepend en knarsend wordt het het zicht op de fonkelende weelde erachter ontsloten.

 
Voor wie niet van tunnels houdt is het overigens goed toeven in het Grimsel Hospiz dat, gelegen tussen maar liefst twee stuwmeren, een zeldzaam panoramisch uitzicht op bergpas en waterwerken biedt. Behalve een prachtig luxehotel is het ook een populair restaurant met een sfeervolle wijnkelder waarin kan worden gedineerd. Maar alles draait hier natuurlijk vooral om de sprookjesachtige locatie, op een rots tussen de Räterichsboden- en Grimselsee. Die wordt slechts naar de kroon gestoken door de letterlijke toplocatie van de Alpen Tower, een modern panoramarestaurant bovenaan een lange gondelrit vanuit Hasliberg Reuti. Vooral het ontbijt is er legendarisch, badend in gouden ochtendlicht, met croissants, heerlijke kazen en prosecco. Ook dit is een vertrekpunt van vele wandeltrajecten, en voor wie dat nog niet genoeg is, is één allesomvattende blik op het Haslital genoeg om te zien dat de het aantal denkbare routes genoeg is om maanden mee zoet te zijn.

 
Met het vliegtuig naar het Haslital? Boek dan vliegtickets naar Bern, of naar Lugano – het Haslital ligt er ongeveer tussenin.

 
[new_royalslider id=”73″]