5 Exotische droomhavens

Het is de droom van velen: met eigen jacht ’s werelds mooiste havens aandoen. Maar wat zijn dat eigenlijk? En moet je per se net als iedere ordinaire miljonair naar St Tropez? Welnee. Tix droomt met je mee en pikte er de meest exclusieve én exotische plekjes uit, van poolcirkel tot Polynesië.

Prachtig isolement (37.1167° S, 12.2833° W)

Tristan da Cunha is een van de meest bijzondere locaties ter wereld. Vanwege de pracht van het vulkanische eiland, dat maar op één vlak stuk bewoonbaar is en voor de rest uit steile rotswanden bestaat. Vanwege het feit dat er maar 7 families wonen, in een nederzetting die luistert naar de naam Edinburgh of the Seven Seas. Maar bovenal vanwege het extreme isolement, midden in de Atlantische Oceaan, tussen Zuid-Afrika en Argentinië. Daar dankt het zijn status als meest geïsoleerde bewoonde eiland ter wereld aan. Er is géén luchthaven en het ligt ver buiten de trans-Atlantische vaarroutes. Vogelaars kunnen er hun hart ophalen: de unieke tristanalbatros en de rockhopper-pinguïns komen er in groten getale voor. Er is ook een klein museumpje dat men graag opent voor zeldzame toeristen. Maar de meest enerverende activiteit is zonder twijfel de 5 tot 10 uur durende klim naar Queen Mary’s Peak, de top van de vulkaan met een hartvormig kratermeer. Bezoekers zijn wel welkom op het eiland, maar hoe men er komt moet men zelf uitzoeken. Meestal is dat per vrachtschip – 5 a 6 dagen varen vanaf Kaapstad. Het handjevol zeilers dat de oversteek zelf maakt, behoort tot een select gezelschap. Dat, getuige de vriendelijke doch dringende aanwijzingen van de havenmeester, liever niet ’s zondags moet komen aanwaaien.

Deze en introfoto door Brian Gatwicke

Lord of the Rings-decor (68.3333° N, 14.6667° E)

De Noorse Lofoten-archipel heeft weliswaar geen hoela-factor; toch is de zee er zo blauw en helder, en de schoonheid zo exotisch, dat het terecht het Hawaii van de Arctis wordt genoemd. De verzameling van ongeveer 80 eilanden strekt zich langs de horizon als een grillige bergrug, waarvan de pieken soms meer dan een kilometer de lucht in strekken, en waar duizenden zeevogels nestelen in steile rotswanden. In de beschutte baaien wanen zeilers zich in een Lord of The Rings decor, met zeearenden en papegaaiduikers als gevleugelde figuranten. Wie ’s zomers aanlegt, kan de klim- en fietstochten aan land afronden met een diner op een terras onder de middernachtzon. Maar de warme golfstroom langs de Noorse kust zorgt ook ’s winters voor een opvallend mild klimaat. In de korte dagen van het voorjaar kan er worden geskied op verse poedersneeuw, (ski-zeiltochten zijn populair) terwijl de lange nachten het spektakel van het noorderlicht beloven. Klipvis, de gezouten en gedroogde kabeljauw die al meer dan 1000 jaar de motor van de lokale economie is, kan uitstekend worden uitgeprobeerd bij het intieme restaurantje Himmel og Haven, aan een vishaventje aan de zuidkant van het eiland Vestvågøy.

Reinebringen, één van de mooiste panorama-uitzichten van Noorwegen

Vanille-eiland (16.6167° S, 151.5000° W)

Bora-Bora is hét toonbeeld van exotische ansichtkaartperfectie in Frans Polynesië. Het is echter een beetje druk. De roem van het eiland doet weinig af aan de schoonheid, maar wie even genoeg heeft van de resorts, zeilt beter even verder naar het buureiland Taha’a. Dit bloemvormige eilandje is een van de meest onderschatte paradijsjes van de regio, en dat is maar goed ook, want dat houdt het lekker rustig. In plaats van met resorts, zijn de vruchtbare valleien er bezaaid met bananen-, watermeloen- en kokospalmplantages. Een zoete wind verraadt wat het belangrijkste product van het eiland is: vanille. Ook onder het wateroppervlak wordt er geteeld: oesters – voor de delicate zwarte parels die ze voortbrengen. Veel meer dan wandelen en het bezoeken van een vanilleboerderij is er aan land niet te doen, maar wie een duik in het aquamarijne water maakt, treft het gezelschap van adelaarsroggen en zeeschildpadden. Leg aan in een van de fjord-achtige baaien, of breng een bezoek aan de onbewoonde ‘mohu’ – kleine koraaleilandjes op het rif – die zich uitstekend lenen voor picknicks. Wie zich na een dag hemelse afzondering toch even wil laten bedienen in een goed restaurant, zit met een in een mum van tijd weer op Bora-Bora.

Ongerept Kroatisch (43.0333° N, 16.1500° E)

Het eilandje Vis, de meest westelijke uithoek van de Dalmatische archipel, is door de eeuwen heen altijd het domein geweest van vissers en wijnboeren. De geïsoleerde en strategische ligging van het eiland leidde er in de tweede helft van de 20e eeuw echter tot dat het lange tijd als militaire basis werd gebruikt. Terwijl naburige eilanden als Hvar zich ontpopten tot toeristische bestemmingen, groef men hier atoomkelders en stond de ontwikkeling verder stil. Tegenwoordig is juist dat onaangetaste element de grote aantrekkingskracht van het eiland. Een kant van het eiland is rotsachtig, het andere moeras, en weer een ander is vol wijngaarden die de Vugava en Plavac Mali-wijnen voortbrengen. Van een afstand lijkt het één grote berg, maar dichterbij geeft de grillige kust een aantal fabelachtig mooie baaien prijs waar prima voor anker kan worden gegaan. Aan land gaat treft men behalve ook curieuze locaties uit het militaire verleden, zoals de atoombunker van Tito, ook kleine, op het oog zeer simpele restaurantjes die tot de beste van heel Kroatië worden gerekend. Inderdaad, visrestaurants.

Prachtig Panamees (9.5500° N, 79.6500° W)

Achter de naam van het slaperige Portobelo schuilt een aanbeveling van Christoffel Columbus zelve. Volgens de overlevering vond de ontdekkingsreiziger een er veilig onderkomen na een noodlottige storm op de Caribische Zee. Getroffen door de schoonheid van de baai, doopte hij deze ‘Puerto Bello’ – de prachtige haven. Een eeuw later groeide de locatie uit tot een van de belangrijkste zilverhavens van de Nieuwe Wereld. Tegenwoordig behoort het tot de Caribische kust van Panama, en wordt het dorp bewoond door de nakomelingen van de slaven die er ooit op de markt werden verhandeld. Groen heeft het weer overgenomen van zilver en goud: de haven ontleent zijn rijkdom weer volledig uit de spectaculaire locatie. De met dikke, dampende jungle omzoomde baai, geflankeerd door drie verbrokkelende Spaanse forten heeft een bijzondere aantrekkingskracht op zeilers. De jachten die hier dobberen liggen er dan ook vaak langer dan gepland. El Otro Lado, een door een Spaanse kunstenares opgezet luxeresort tegenover het dorp aan de andere kant van de baai, zorgt voor de nodige werkgelegenheid – en verreweg het beste restaurant in de omgeving.